Deila
Okkur hefur lánast að laða á Vettvang frábært fagfólk. Allt eru þetta sérfræðingar í sínu fagi og sem hafa áhrif á hvernig þúsundir Íslendinga eiga samskipti við stafrænar lausnir á hverjum degi.
Einn þeirra er Þorvarður Bergmann Kjartansson, bakendagrúskari mikill - og sérlegur áhugamaður um gamlar ritvélar.
Hlutverk: Bakendaforritari.
Menntun: BS í tölvunarfræði frá HR.
Helstu verkefni: Húsasmiðjan, VR og mörg fleiri.
„Ég hef um langa tíð verið með hugann við það að lágmarka tækni í mínu lífi - eins og góðum tölvunarfræðingi ber: Hætta að ganga með snjallsíma, kaupa mér útvarpstæki sem spilar geisladiska, og allskonar því um líkt.
Svo datt mér einhvern tímann í hug hvort það gæti meikað sens að eiga ritvél. Ég ákvað að það myndi ekki ganga upp þar sem samskipti eru almennt ekki bréfleiðis þessa dagana (veistu hvað það er dýrt að senda eitt bréf?) og því væri engin góð leið til að nýta ritvélina í þau ferli sem maður notar í dag.
Svo var ég í fæðingarorlofi og fór að skoða þetta aftur. Þá komst ég að því að það er hægt að nota OCR hugbúnað, sem er mjög aðgengilegur í dag, til að skanna vélritað skjal og sækja úr því textann í stafrænu formi.
Ég þakkaði kaldhæðnisguðunum fyrir að finna upp tæknina sem þyrfti til að gera ritvélar notahæfar aftur. Svo leiddi ein að annarri og nú á ég fjórar ritvélar.“
Ég fór í MK að læra viðskipta- og hagfræði. Á fyrstu önninni kynntist ég dreng í íslensku sem sýndi mér síðuna hackthissite.org. Þetta var síða þar sem maður gat reynt við allskonar þrautir, þar sem markmiðið var að hakka sig inn í einhver „kerfi“.
Lokaverkefnið var svo að hakka síðuna sjálfa („hack this site“). Okkar stutti kunningsskapur einkenndist af umræðum um þetta viðfangsefni.
Einn daginn fer ég að gúgla mig áfram og finn síðu þar sem einhver skrifaði langa grein um hvernig maður eigi að verða hakkari. Fyrsta ráðleggingin hans var að læra að forrita.
Þá missti ég eiginlega áhugann - var ekki að fara að læra heila nýja fræðigrein bara fyrir þetta litla áhugamál.
Einhvern veginn æxlaðist það þó, að ég fór að læra að forrita í Python í gegnum YouTube. Ég lærði ekkert sérstaklega mikið, komst ekki mikið lengra en að læra „if-else“ skipanir.
Ég setti mér samt það markmið að forrita myllu-leik alfarið á þessari takmörkuðu þekkingu (if-else). Ég var búinn að forrita meirihlutann af öllum möguleikum þegar ég ákvað að þetta væri vitleysa og hætti þessu mikla verkefni.
Ég sýndi einhverjum kennara þetta fyrir tilviljun og hann mælti með því að ég tæki áfanga í forritun sem MK bauð upp á. Á þessum tímapunkti var ég löngu búinn að gleyma þessari blessuðu vefsíðu - sem hafði verið ástæðan fyrir því að ég fór þessa vegferð - og mundi ekki eftir henni fyrr en löngu eftir að ég kláraði háskólanám í tölvunarfræði.
Ég hef ekki ennþá gefið mér tíma til að skoða þessa síðu aftur og sjá hvort ég komist lengra en þegar ég var á fyrsta ári í menntaskóla.“
Einhvern veginn svona:
„Sjáðu nú til, tölva er eins og galdrakarl og hugbúnaður er eins og galdrabók. Í galdrabókinni eru allskonar galdraþulur, sem gera hitt og þetta, til að hjálpa galdrakarlinum með þau verkefni sem galdrabókin á að leysa.
Í bókinni eru listuð allskonar kraftaverk, sem galdrakarlinn myndi vilja gera, og fyrir hvert þeirra er listi af galdraþulum sem, í sameiningu, ein á eftir annarri, uppfylla það sem galdrakarlinn vildi gera.
En sama galdraþula getur verið notuð til að gera hin ýmsu kraftaverk, í sameiningu með öðrum þulum og helgisiðum.
Sem dæmi, ef galdrakarlinn vill gera galdur sem þrífur eldhúsið fyrir sig, þá myndi hann byrja á því að sækja réttu bókina og finna þar galdur til að þrífa eldhúsið. Galdraþulurnar gætu þá verið eftirfarandi:
Þetta getur verið mjög hentugur galdur fyrir galdrakarlinn til að framkvæma, en hann getur verið flókinn og er það ekki á færi galdrakarla að finna út hvernig eitthvað svona væri útfært.
Það er því þörf á góðum vitringum sem þekkja vel gang heimsins og geta, í gegnum speki og tilraunir, fundið út þær galdraþulur og helgisiði sem þarf og skrifa það í bók fyrir galdrakarla til að notfæra sér.
Ég er einn af þessum vitringum."
Ég þakkaði kaldhæðnisguðunum fyrir að finna upp tæknina sem þyrfti til að gera ritvélar notahæfar aftur. Svo leiddi ein að annarri og nú á ég fjórar ritvélar.
